Stanisław Soyka (właśc. Stanisław Joachim Sojka, ur. 26 kwietnia 1959 w Żorach – zm. 21 sierpnia 2025) był jednym z najwybitniejszych polskich wokalistów, kompozytorów i instrumentalistów. Pianista, gitarzysta i skrzypek, przez ponad cztery dekady obecny na scenie, pozostawił po sobie bogaty dorobek artystyczny, w którym łączył jazz, pop, muzykę poetycką i sakralną.

Muzyką zajmował się od najmłodszych lat – jako dziecko śpiewał w chórze kościelnym, a w wieku 14 lat został organistą. Wykształcenie zdobył na Akademii Muzycznej w Katowicach, a jeszcze w trakcie studiów rozpoczął współpracę z czołowymi muzykami jazzowymi, m.in. Jarosławem Śmietaną i Wojciechem Karolakiem.

Przełomem w jego karierze był album "Blublula" (1981), okrzyknięty najlepszą płytą jazzową roku i wyróżniony złotą płytą. W kolejnych latach Soyka z powodzeniem wychodził poza granice jazzu, nagrywając zarówno utwory popowe, jak i projekty poetyckie czy religijne. Wylansował liczne przeboje, m.in. "Śliczna różdżkareczka", "Czas nas uczy pogody", a także najbardziej znane – "Tolerancja (na miły Bóg)", "Cud niepamięci", "Tak jak w kinie" i "Kiedy jesteś taka bliska".

Ważnym elementem jego twórczości były także interpretacje literatury. Komponował muzykę do sonetów Williama Szekspira, wierszy Czesława Miłosza, Bolesława Leśmiana i tekstów Agnieszki Osieckiej. W 2003 roku nagrał Tryptyk rzymski z poematami Jana Pawła II – album ten zdobył Fryderyka i status złotej płyty.

Soyka był wielokrotnie nagradzany – otrzymał m.in. Fryderyki, Bursztynowego Słowika, Grand Prix KFPP w Opolu, a także państwowe odznaczenia, w tym Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.

Odszedł 21 sierpnia 2025 roku, pozostawiając po sobie bogaty i różnorodny dorobek, który wciąż inspiruje i wzrusza kolejne pokolenia słuchaczy. Jego charakterystyczny głos i styl interpretacji uczyniły go jednym z najważniejszych artystów w historii polskiej muzyki.